|
AHEURTER, verbe |
[T-L : ahurter ; AND : ahurter ; FEW XVI, 273a : *hûrt] |
I. - | Empl. pronom. au fig. "S'attacher à" ... |
| - | Estre aheurté à. "Être attaché opiniâtrement à" ... |
II. - | Part. passé en empl. adj. "Obstiné, buté" ... |
Littérature didactique |
Hiltrud Gerner |
|
|