|
ACCOURSER, verbe |
[T-L : acorser ; GD : acorser ; AND : acurser ; FEW II-2, 1578a : cursus ; FEW XXIV, 92b : accursus ; TLF I, 440b : accourser] |
Empl. trans. [D'une pers.] Estre accoursé. "Être couru, recherché" ... |
REM. Cf. DU CANGE I, 67, s.v. acursus et IX, 9c. |
Chartes et Coutumes |
Edmonde Papin |
|
|