|
DOUCEUR, subst. fém. |
[T-L : douçor ; GD : douceur ; GDC : dolçor ; AND : duçur ; DÉCT : douçor ; FEW III, 175a : dulcis ; TLF VII, 461a : douceur] |
"Qualité morale poussant à ne pas heurter autrui de front, à être conciliant" ... |
Chartes et Coutumes |
Edmonde Papin |
|
|