|
ARDOIR, verbe |
[T-L : ardre ; GD : ardoir ; GDC : ardre ; FEW XXV, 140a : ardere] |
I. - | Empl. trans. "Brûler" |
A. - | Ardoir qqn/un animal. "Le jeter au feu" |
B. - | Ardoir qqc. |
II. - | Empl. intrans. "Brûler" |
III. - | Part. passé en empl. adj. "Brûlé" |
IV. - | Inf. subst. L'ardoir. "Le bois qu'on brûle pour se chauffer" |
Arras |
Jocelyne Bernardoff / Jean-Loup Ringenbach |
|
|