| [1] | In cuius rei testimonium has litteras nostras fieri fecimus patentes, teste me ipso, in exercitu nostro apud villam de Meaulx, vicesimo tertio die Martii anno regni nostri decimo. (6205, 483) | | [2] | Zeli fervor et ea, quam circa rei publice stabilitatem et permanentiam gerere debemus, cura, sollicitudo etiam, propriique officii necessitas, preterea decor regni, honor cleri, nec minus caritas et affectio quam erga vos habemus, nos excitant, inducunt, immo impellunt ut scandalis que statum vestrum dehonestant et prosternunt obviemus, et ejusdem honestatem prosequamur atque augere enitamur. (BAYE, I, 1400-1410, 123) | | [3] | Cum nobis fuerit relatum presidentes nostri Parlamenti Parisius abesse, et ipsorum absentia, in nostri et rei publice regni nostri, presertim expeditionis causarum dicti nostri Parlamenti detrimentum et jacturam vergere dignoscatur, majusque detrimentum succedere perpendatur, nisi a nobis de remedio provideatur oportuno, vobis precipimus et mandamus, committendo, si sit opus, quatinus ad Magnam nostri Parlamenti Cameram accedentes ibidem locum (BAYE, I, 1400-1410, 203) | | [4] | Querebat qua ratione Curia de provincialatu inter duos Mendicantes invicem contendentes, in quo non erat possessio, nec aliquid proprii, sed negotium et res mere spirituales, poterat, prout fecerat, cognoscere, qualiter etiam de jurisdictione archidiaconatus cujusdam inter cardinalem quemdam et archiepiscopum Remensem, de quo in eadem Curia contendebatur, cum persone sint mere ecclesiastice, et quomodo possessio rei mere spiritualis potest esse temporalis non videtur ratio, immo etiam de possessione beneficiorum non videtur Curia posse cognitionem tenere, non enim ratione personarum, ut clarum est, nec ratione rei, quia beneficium est res spiritualis. (BAYE, II, 1411-1417, 53) | | [5] | Querebat qua ratione Curia de provincialatu inter duos Mendicantes invicem contendentes, in quo non erat possessio, nec aliquid proprii, sed negotium et res mere spirituales, poterat, prout fecerat, cognoscere, qualiter etiam de jurisdictione archidiaconatus cujusdam inter cardinalem quemdam et archiepiscopum Remensem, de quo in eadem Curia contendebatur, cum persone sint mere ecclesiastice, et quomodo possessio rei mere spiritualis potest esse temporalis non videtur ratio, immo etiam de possessione beneficiorum non videtur Curia posse cognitionem tenere, non enim ratione personarum, ut clarum est, nec ratione rei, quia beneficium est res spiritualis. (BAYE, II, 1411-1417, 53) | | [6] | or est bien necessaire Remonnet par deça pro expeditione rei publice, et si dit que l'office vaque par resignation, combien que cellui que l'en dit avoir resigné onques ne fu miz en possession deument et ne fit onques le serment acoustumé, veu qu'il y a judicature, si dit que Remonnet s'en puet trop bien deporter, et aussi faudroit-il savoir de la maniere de la resignation, et au surplus s'en rapporte à la Court. (BAYE, II, 1411-1417, 258) | | [7] | Le duc de Bourbon dit qu'il est du lignage du Roy, et prisonnier du roy d'Angleterre et causa reipublice , et a lettres du Roy dudit office verifiées, et en a joy et n'a fait chose par quoy en doye estre despointiez. (FAUQ., I, 1417-1420, 383) | | [8] | Et soustient Bourbon ses lettres d'estat et dit qu'il est absent causa rei publice , et qui plus est, captus . (FAUQ., I, 1417-1420, 384) | | [9] | In cujus rei testimonium sigillum Curie Parisiensis, juxta dicte Parlamenti Curie predicte ordinacionem, presentibus litteris duximus apponendum. (FAUQ., II, 1421-1430, 9) | | [10] | Et ne doit on point laissé les delis impugnis, Interest enim rei publicene delicta remaneant impunita, ne absouldre ung deliquant. (JUV. URS., Aud. illos, 1432, 37) |
|
|
Attestation de 